Δεν με πειραζει που εισαι μακρια.
Δεν με νοιαζει που με χαζευεις μεσα απο φωτογραφιες αναρτημενες στις σελιδες "φιλοι φιλων" και εγω το ιδιο κανω δηλαδη. Μονο add δεν κανω.
Δεν με απασχολει που εχω να ακουσω την φωνη σου πανω απο 1,5 χρονο και που η τελευταια σου φραση ηταν " σ'αγαπαω ακομα ".
Δεν με ενοχλουν οι αναπαντητες με απόκρυψη που, απο αυτοαμυνα και μονο, ποτε δεν προλαβαινω να απαντησω. Τι να πω αλλωστε? παρακαλω? Αφου ξερω ποιος ειναι. Ευτυχως δεν περιμενεις ωρα. Το κλεινεις συντομα.
Ξερεις τι με τρελαινει στην κυριολεξια??
Ειχα πεισει τον εαυτο μου πως ολα αυτα ήταν ενα ψεμα. Και τα σάγαπω σου και οι αγκαλιες σου,εξυπηρετουσαν ολα μια βολη που δεν ησουν διατεθειμενος να εγκαταληψεις παρα μονο οταν εβρισκες κατι αλλο. Με λιγα λογια, ενιωθα σαν να ημουν για τα 4 τελευταια χρονια τουλαχιστον, η προσωπικη σου πουτανα.
Και να σου πω κατι, εφτασα στο σημειο, να ειμαι ok ακομα και με αυτο. για σενα.
κάποιες γαμημενες φορες ομως, μπαινει στο μυαλο μου μια απορια.
Αν, μια στο εκατομμυριο, εννοουσες τα μισα απο ολα οσα μου εχεις ποτε πει? Αν μια στο εκατομμυριο, ΤΑ ΜΙΣΑ , δεν ηταν ψεμμα?
Αυτο αυτοματως θα σημαινε οτι υπαρχω ακομα μεσα σου με τον ιδιο τροπο που υπαρχεις και εσυ μεσα σε μενα. Αισθανεσαι παρομοια με μενα.
ΑΥΤΟ ΜΕ ΤΡΕΛΕΝΕΙ.
7 Μαρ 2010
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)