Είχε γεμίσει το δωμάτιο με κεριά. Ρεσό, χαμηλά... σε κάθε τοίχο. Ένα παράθυρο έφερνε τα φώτα τον αυτοκινήτων μέσα στο δωμάτιο. Ο μόνος φωτισμός αν εξαιρέσει κανείς, τα κεριά στη βάση των τοίχων. Έκαναν το δωμάτιο σεξουαλικό. Του έδιναν χαρακτήρα ερωτικό. Και το κρεβάτι στρωμένο με φροντίδα μεγάλη.. Και κρασί παγωμένο..
Μαξιλάρες στο πάτωμα μεγάλες, άνετες... Την τράβηξε από το χέρι να καθίσει κοντά του... Έπιασε το ιδρωμένο μπουκάλι από την σαμπανιέρα και κέρασε κρασί. Σε ποτήρια ψηλά. Μουσική...Όχι δυνατά. Ίσα ίσα να προετοιμάζει το σώμα... να το βάζει σε ρυθμούς άλλους...
Σχεδόν δεκαοχτώ τα κεριά... τα ρεσό, ήθελα να πω... Τα μέτρησε και χαμογέλασε... σχεδόν δεκαοχτώ και εκείνη. Μα ο Σωτήρης δεν το ήξερε. Του είχε πει 22. Και εκείνος την πίστεψε. Αφελής που είναι οι άντρες όταν αυτό που ακούν, τους συμφέρει να πιστέψουν...
Σαν πελάτισσα την γνώρισε. Στο μαγαζί του. Της ζήτησε το τηλέφωνο. Τον έκοψε από πάνω μέχρι κάτω... Ναι.... της έκανε. Γύρω στα 35 γυμνασμένος...αρρενωπός.. πιπινολάτρης που έλεγε και η Βάσω η φίλη της. Ήθελε να δοκιμάσει. Ήθελε να δει τι βρίσκουν τόσες πιτσιρίκες στους μεγάλους. Του έδωσε το νούμερο της.
Όταν της άνοιξε την πόρτα, έμοιαζε να περιμένει την ετυμηγορία της για τον χώρο. Πρωτάρης και αυτός... σκέφτηκε. Του αρέσουν οι μικρές αλλά πρώτη φορά κάνει την κίνηση. Φοβάται.. σκέφτηκε. Φοβάται περισσότερο από μένα. Και αυτό της έδωσε αέρα άλλο... Όχι τσαχπνιάς ακριβώς... Πιο πολύ πήγε με τον αέρα της άνετης... αυτής που γουστάρει ... εκείνης που αναγνωρίζει και μπορεί να κουμαντάρει αυτό που έχει ανάμεσα στα πόδια της... Όμορφο δωμάτιο... Φυσικά και δεν ήταν το σπίτι του.
Γοητεύτηκε από το ψάρεμα που της έκανε... κεριά κρασί... μπορεί και να το είχε ανάγκη. Ο Μανώλης μέσα στον 1,5 χρόνο σχέσης τους, ποτέ δεν είχε ταλαιπωρήσει τον εαυτό του έτσι για εκείνη. Για καμία μάλλον. Ήξερε ότι ήταν ψέμα. Ήξερε, ότι μόνο να της κάνει έρωτα ήθελε... Μα, ήταν γλυκό όλο αυτό όπως και να το κάνεις.
Η κολλητή της, ήξερε που ακριβώς βρισκόταν. Διεύθυνση και τηλέφωνα και όνομα... και όλα. Είπαμε, να κάνω την μαλακία αλλά, για να μην έχουμε άλλα, ας φυλάμε τα ρούχα μας καλύτερα... Το είπε και στο Σωτήρη ... εμμέσως πλην σαφώς... υιοθετώντας το χαζό - αφελές ύφος που όλοι οι άντρες πιστεύουν για αληθινό...
- Άσε... και έφαγα τον κόσμο να βρω ταξί για να έρθω... ευτυχώς με έφερε ένας γνωστός ταρίφας... ξέχασα και το χαρτί με τη διεύθυνση στη τσάντα της κολλητής μου και δεν ήμουν σίγουρη ποιο ακριβώς νούμερο ήταν...
Το χέρι του, παγωμένο από το κρασί, χάιδεψε τους ώμους της... δεν είχε λόγο να φοβάται αυτόν τον άνθρωπο διαπίστωσε...
Φιλιά... πολλά φιλιά... σε μέρη που ούτε η ίδια δεν είχε ανακαλύψει πως της αρέσει να την φιλάνε.... Σε κόσμο άλλο την πήγε... και ήταν τόσο, μα τόσο τρυφερός... Αν όλο αυτό δεν ήταν κάτι που είχε σκεφτεί, που ήθελε ούτως η άλλως να δοκιμάσει... Αν δεν τον είχε διαλέξει εκείνη για συγκεκριμένο λόγο... μπορεί και να τον ερωτευόταν... Μα όχι. Αποκλείεται... δεν της άρεσαν ιδιαίτερα οι μεγάλοι... προτιμούσε τους συνομήλικους της... μπορούσε να τους κουμαντάρει πιο εύκολα...
Τι χαζό... να σκέφτεται τον έρωτα σαν πάρε. Σαν δώσε. Σαν παιχνίδι εξουσίας. Το ήξερε ότι φοβάται... φοβάται να το νιώσει ...
Έχω χρόνο... πάντα εκεί κατέληγε...
Τσιγάρο στο κρεβάτι... Ε, αυτό δεν το περίμενε... Μα πόσο ενθουσιασμένος μπορεί να είναι αυτός ο άντρας μαζί της? Φανατικός αντικαπνιστής, δεν την είχε αφήσει να καπνίσει νωρίτερα και τώρα, της ζητούσε να δοκιμάσει ... μια τζούρα από το τσιγάρο της...
Την κοίταξε στα μάτια.... Έχει τη γεύση σου ... και η γεύση σου μου αρέσει...
Έμεινε. Την δούλευε ή τα εννοούσε αυτά?Μπα... θα ήταν ηλίθια να τον πιστέψει...
Αρνήθηκε στη πρόταση του να την γυρίσει σπίτι. Πήρε ταξί. Δεν τον σκέφτηκε ούτε μια φορά. Θεώρησε ότι το θέμα έληξε. Εκείνος έκανε έρωτα σε ένα κορίτσι και εκείνη είχε την εμπειρία που είχε ζητήσει με έναν μεγαλύτερο. Ξαφνιάστηκε που την επόμενη της έστειλε μήνυμα στο κινητό. Και την μέρα μετά και την επόμενη...
Μετά από μια εβδομάδα, την παρακαλούσε να ξαναβρεθούν...θύμωσε εκείνη. Από που και ως που? Τα είχε όλα, πολύ ξεκάθαρα στο μυαλό της και αυτό, δεν ήταν κάτι που είχε προβλέψει... Της απάντησε πως την ερωτεύτηκε και εκείνη γέλασε και θύμωσε ταυτόχρονα... Μα για πόσο ηλίθια μπορεί να με περνάει...
Του ζήτησε να μην την ξαναπάρει...
Χθες τον είδε τυχαία... τόσα χρόνια...
Η κοπέλα που συνόδευε αγόραζε παπούτσια...
Την κοίταξε στα μάτια, έβαλε το χέρι στο στόμα απαλά και της φύσηξε ένα φιλί... Τρυφερός ο Σωτήρης...
Πόσους άλλους έχει αδικήσει και ακόμα δεν το έχει καταλάβει?
26 σχόλια:
τον εαυτό της ίσως αδικεί περισσότερο, έτσι απλά
φιλιά δροσερά ;)
@_b|a|s|n\i/a...τον αδίκησε ... μα τώρα πέρασε πάει... πιο πολύ λυπάται που λάθος έκανε... που έκρινε...
Φιλιά απογευματινά...
Μου συνέβη και μένα μια παρόμοια κατάσταση, αλλά από την ανάποδη...Με γύρισες πολλά χρόνια πίσω...Σ' ευχαριστώ. Το κείμενο εκπληκτικόοοο!
Φιλούμπες καλοκαιρινές
δεν ξέρω αν εγώ θα το μπορούσα... το ανάποδο λέω... δεν ξέρω Κίρκη μου!Πολλά φιλιά...
Kathe empodio gia kalo..
Kai itan gia kalo, i diafora itan poly megali kai sto telos kapoios tha pligwnotan, ara kalytera pou kopike eksarxis.
Kalispera !
..οτι είναι στο παρελθόν..αστο..σκέψου για το παρόν και το μέλλον.. :)
Καλο ξημέρωμα :)
Έτσι είν' ο έρωτας, σαν άνεμος και σαν πεφταστέρι. Όμορφο το γραφτό σου. Καλή σου μέρα
Γιατί ίσως μια φορά πληγώθηκε και δύσκολα θα ξαναπιστέψει στα λόγια και τις πράξεις τους. Αλλά η πρωταγωνίστρια της ιστορίας σου ήταν πολύ μικρή τότε. Κρίμα να μην τον πιστέψει. Ίσως αυτός...αλλά ποτέ δε θα μάθουμε.
Μου άρεσε η ιστορία σου. Μου θύμισε και κάτι δικά μου. Αλλά εγώ μάλλον καλά έκανα που προσπαθούσα να μην πιστέψω.
Καλημέρα.
Na . Etsi pire fotia to Markopoulo kai i Parnitha. Kai na leei o empristis tin ora pou ton ebazan mesa .
'Empristis-Oxi re paidia . Ego eroteumenos anthropos eimai kai eipa na anapso kana reso parapano gia tin kali mou
.
Astinomikos-Tautoxrona se eikosi diaforetika seimeia tou dasous ???
.
Empristis- Exo polles paralliles sxeseis.
.
.
.
Eipa na prospathiso na anthisei ligo xamogelo sto prosopo sou
ιστορίες μέσα σε διαμερίσματα με φλόγες ή χωρίς. ιστορίες της νύχτας με τέλος ή χωρίς. ο χρόνος που περνά τα δείχνει διαφορετικά. έτσι ήταν; ποιός ξέρει;
φιλιά βρόχινα...
Η αδικία είναι μία μορφή δικαιοσύνης..Καλησπέρες δικάσιμες..
Το ποιον απο τους δύο αδίκησε περισσότερο ισως ποτε δεν θα το μάθει...
Την αγάπη μου
Φιλιά :)
Αρης
πιπινολάτρης....
πω πω μεγάλη κουβέντα...
μου άρεσε αυτό που διάβασα...
Πολύ ωραίο!!
Μερικές φορές όμως πρέπει να αφηνόμαστε ,ακόμα και αν ξέρουμε τους λογούς την συνέχεια ενός παραμυθιού, μιας πραγματικότητας. Δεν ξέρω για αν αδίκησε ,αλλά για να το καταλάβει ,κάποιος άλλος “Σωτήρης” ,πολύ διαφορετικός το κατάφερε. Έτσι είναι άμα πάθουμε μόνο έτσι καταλαβαίνουμε τα λάθη μας και μόνο έτσι μαθαίνουμε να εκτιμάμε.
Σιδερένια καλησπέρα και καλώς σε βρήκα
Η ιστορία μου θυμίζει έναν φίλο... Κι αυτός με το που πάτησε τα 30 άρχισε να ψάχνεται και να μην ξέρει τι θέλει... Και ξαφνικά μας παρουσιάζει και μας συστήνει μια μικρούλα για κοπέλα του. Τα χάσαμε. Τον ρώτησα, αν το'χε σκεφτεί που είχε κάνει ένα τέτοιο... άνοιγμα, γιατί τις ήξερα τις προτιμήσεις του. Απέφυγε να μου απαντήσει κι όταν τα 'χάλασαν' ξαναεπανέλαβε το ίδιο με κάποια άλλη επίσης μικρούλα... Στο τέλος τον ρώτησα τι του συνέβαινε στην αλήθεια. Κι η απάντησή του;
"Μεγαλώνω. Συνειδητοποιώ ότι μεγαλώνω και με τρομάζει. Κι ό,τι κάνω είναι για την επιβεβαίωση. Ότι ακόμη περνά η μπογιά μου...". Δεν μπόρεσα να καταλάβω αυτή του την λογική, πως ήταν δυνατόν ένας άνθρωπος πάνω στην ωραιότερη ηλικία, να τον τρομάζει ότι ...γεράζει. Στα 30 και κάτι να νοιώθει ότι γεράζει; Τον κοίταζα και τον θεωρούσα παράλογο!
Ευτυχώς που κάποια στιγμή άλλαξε και πια ξέρει ότι η ηλικία του είναι πολύ όμορφη για να την χαραμίσει σε ένα ανόητο 'κόλλημα' του μυαλού! Δεν ξανάβαλε στην ζωή του μικρούλες, γιατί πια διαπίστωσε ότι εκείνες ήταν αλλιώς και ήξερε πως ήταν η ηλικία στα 18, 19 ή 20 κι ότι εκείνες έβλεπαν σε αυτόν: τον άντρα τον ώριμο, τον έμπειρο, με τα λεφτά, το αυτοκίνητο και την γοητεία, τον άνθρωπο που αν τον έβλεπαν οι κολλητές τους θα τρελαίνονταν και θα ζήλευαν. Κατάλαβε πως εκείνες μέσα από αυτόν ζητούσαν την ύλη για να τις ικανοποιήσει κι όχι ότι ήταν ο άνθρωπος που θα τις γέμιζε συναισθηματικά. Άλλωστε ένας 30άρης και βάλε κάποια στιγμή θα τους έβαζε περιορισμούς όταν τα πράγματα θα εύθυναν κι έτσι αποφάσιζαν να φύγουν εκείνες. Κι εκείνος το κατάλαβε κι αποφάσισε να προσγειωθεί και να ζήσει την ομορφιά των 30 και βάλε, με επίσημες πιο ώριμες γνωριμίες.
Λυδία καλημέρα... Είχα μέρες να σε διαβάσω!
Το σέξ ως πληροφορία? Ενδιαφέρουσα άποψη να το σώσετε στον υπολογιστή σας.Από το κείμενό σας φαίνεται ότι η σχέση ανάμεσα στο σέξ και την πληροφορία από αυτό, αποβλέπει στον έλεγχό της (σας τηλεφωνούσε αλλά ,από που κι ως που).΄Οσο όμως αυξάνεται το απόθεμα πληροφοριών οι μηχανισμοί ελέγχου οφείλουν να εντείνονται(να αλλάζετε π.χ. κατά καιρούς αριθμούς τηλεφώνου)Χρειάζονται επί πλέον μηχανισμοί ελέγχου για να αντιμετωπίσετε τις πληροφορίες.΄Οταν οι συμπληρωματικοί μηχανισμοί ελέγχου είναι από μόνοι τους συμπληρωματικοί ( δεν θα πάτε για ένα διάστημα στο ίδιο μπάρ, λόγου χάριν)αυξάνουν με την σειρά τους το απόθεμα πληροφοριών (από τα συναισθήματα αλλαγής). Πρέπει όμως να προσέξετε. ΄Οταν αυτό το απόθεμα πλέον δεν είναι ελεγχόμενο,προκαλεί γενική κατάπτωση στην ηρεμία σας και στην αρμονική ισορροπία σας. Αν βρεθείτε χωρίς άμυνα δεν θα έχετε κανένα τρόπο να αντλείσετε νόημα από τις εμπειρίες σας, χάνετε την ικανότητα μνήμης (θα τα μπλέκετε λίγο) και δυστυχώς δεν θα μπορείτε να φαντάζεσθε το μέλλον. Προσέξτε λοιπόν τις άμυνές σας εναντίον της υπερπληροφόρησης μην καταρρεύσουν.
καλώς σας βρήκα.
Από τη στιγμή που το ήθελε και ήθελε να το κρατήσει εκεί και μόνο, γιατί να αδικήσει κάποιον; Έζησε αυτό που ήθελε και πολύ καλά έκανε...
Πολύ όμορφη περιγραφή.
Την καλημέρα μου.
''Πόσους άλλους έχει αδικήσει και ακόμα δεν το έχει καταλάβει?''
μα αν δεν τους αδικουσε δε θα ηταν ποτε αυτη που ειναι..........
Mήπωωωως...μήπωωως λέωωω..Λείπει ένα κόκκινο φωτάκι;;χαχα
Καλησπέρα διαδικτυακέ μου έρωτα!
Καλησπέρα girl :)
@_ερασιτέχνης άνθρωπος.. Μπορεί να ήταν έτσι το σωστό, μα κρατάω μια "πισινή"... πολλά έχω ακούσει... Πολλά έχω δει... Τα χρόνια μερικές φορές έχουν την τάση να γίνονται ασήμαντα... Να μπαίνουν άλλα πράγματα μπροστά τους... Άλλωστε, ξέρει κανείς πόσο χρονών είναι επιτέλους αυτή η όμορφη η κοπελιά? Η Ευτυχία?
Φιλιά...μεγάλα!
@_iLiAs... λοιπόν.. τα σχόλια σου με βάζουν σε σκέψεις... μα που να πάω χωρίς παρελθόν..? Έπαθα και θυμάμαι... μπας και μάθω δηλαδής :P Φιλιά ... θαλασσινά!
@_Λάκης Φουρουκλάς... μερικές φορές μόνο, μου δίνει την αίσθηση του απροσδιόριστου... ένα μικροκαμωμένο παιδί που χωράει να κρυφτεί παντού... σε ένα χαμόγελο, σε ένα αστέρι, σε ένα δάκρυ... Καλησπέρες και ευχαριστώ...για τα όμορφα λόγια, για την επίσκεψη...
@_jacki μου... οι άμυνες του καθενός, είναι περίεργο πράγμα.... σκέψου μόνο πως η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση καθώς πολλοί λένε... Από αυτή τη γωνία, μάλλον δεν είναι και τόσο ξεκάθαρο τελικά το ποιος πληγώθηκε... πότε και γιατί... Μια ευκαιρία αξίζει σε όλους ... Χρόνος να πέσουν οι άμυνες... για να μάθουμε κάποτε... Φιλιά πολλά γλυκιά μου!
@_Trellos_tou_xoriou... η προσπάθεια σου, έπιασε τόπο!!! Φοβερό!! Καλησπέρες καλοκαιρινές.. και καλώς ήρθες!
@_Νεράιδα της βροχής... ο χρόνος που περνά, τα αλλάζει... όλα τα αλλάζει... μπορεί αλλιώς να ήταν όλα..μπορεί και έτσι, όπως στα λέω... δεν θυμάμαι.. και το όνομά της, το ξεχνάω καμιά φορά... Καλησπέρα νεράιδα μου!
@_Όναρ... Αλήθεια... Ψέματα... Την άκρη ποιος θα την βρει? Καλησπέρες με φιλιά...
@_Aristodimos...Ίσως Άρη μου...Ελπίζω να περνάς πολύ πολύ καλά!!! Φιλιά πολλά!
@_akrat... γιατί μεγάλη κουβέντα? Σε ευχαριστώ πολύ... Καλησπέρες δροσερές!
@_Sideras...έτσι ακριβώς είναι... Άνθρωποι έρχονται και φεύγουν... Πάντα έτσι θα γίνεται. Πάντα θα έρχονται, πάντα θα φεύγουν...μέχρι... μέχρι να γίνουμε άγγελοι, να βγάλουμε φτερά! Καλώς ήρθες εσύ, άνθρωπε που κάνεις το δύσκολο, στολίδι...
@_SummerDream...Είναι πολλές οι ιστορίες με μεγάλους και μικρές...ξέρεις τι λέω? Όλα για κάποιο λόγο γίνονται... εκείνος ζητά επιβεβαίωση... εκείνη εφέ... ας μάθει ο ένας από τον άλλο για να κυλήσει ο χρόνος, να περπατήσει η ζωή... Να φέρει το μεγάλο που πλέον θα μπορεί να εκτιμήσει όπως του αξίζει άλλωστε... Καλησπέρα κούκλα μου...
@_Albus Genius...χαχαχα Καλώς ήρθες! Πάντως... κι άλλα πολλά "φαίνονται" από το κείμενο μου... Το θέμα είναι που εστιάζει κανείς...:P Καλησπέρα!!
@_KitsosMitsos... μου αρέσει... Λογικό ακούγετε... τα πράγματα είναι ξεκαθαρισμένα... τόσο απλό να είναι τελικά? Καλησπέρες και φιλιά!
@_fei... Αρχικά, καλώς ήρθες! Αυτό είναι μεγάλη συζήτηση... Εκείνο που έχει σημασία τελικά, είναι να είμαστε πάντα ο εαυτός μας, ή να προσπαθούμε να μην πληγώνουμε συχνά τους άλλους, ακόμα και αν αυτό προϋποθέτει να κάνουμε πίσω λίγο τα θέλω και το είναι μας?? Καλησπέρες προβληματισμένες!
@_νικος...χαχαχα Δεν σου έχω πει έρωτα, να διαβάζεις πρώτα το κείμενο και μετά να σχολιάζεις???? :P
Δημοσίευση σχολίου