...δεν έχω τζάκι.

Όταν δεν μπορείς να "κάψεις" αναμνήσεις, δεν δικαιούσαι να καίει φωτιά για σένα. Αυτό που μπορείς να κάνεις, είναι να ζητήσεις από κάποιον άλλον να τις κάψει για σένα. Κάποιον που κατάφερε να το κάνει ήδη με τις δικές του. Το θέμα όμως είναι το εξής.... ακόμα και αν κάψεις τις φωτογραφίες, και τα δώρα και τα γράμματα... πότε θα "καει" και η εικόνα- ανάμνηση τους από το μυαλό σου? 'Έχω κόλλημα με τα αναμνηστικά...αν και θυμάμαι ούτος η αλλιώς. Απλά τα κουβαλάω μαζί μου. Σκέφτηκα, αφού δεν τα έκαψα μέχρι τώρα, να μην τα κάψω... να τα αφήσω να ψιθυρίζουν τα δικά τους το βράδυ και να συνεχίσουν να με νανουρίζουν... ίσως και να τα μεταφέρω μακριά. Θα υπάρχουν αλλά τουλάχιστον, δεν θα τα ακούω.....