Δεν το πιστεύω ότι συμβαίνει αυτό το πράγμα...
Μου έλειψες!
Και το θαυμαστικό είναι εκεί για να μείνει.
Δεν πάνε μερικές ώρες.. δεν θέλω να μετρήσω πόσες ακριβώς αλλά μου έλειψες...
Με τον πιο απλό και αληθινό τρόπο που κάτι τέτοιο συμβαίνει.
Σκέφτομαι τα μάτια σου.. ονειρεύομαι στιγμές μαζί τους...
Ναι ... με τα μάτια σου.
Σκέφτομαι τόσα, μα τόσο πολλά... σχεδόν τόσα όσα φαντάζομαι..
Χάνω την ικανότητα να βάζω τις λέξεις μου σε σειρά γιατί κάπου ανάμεσα είσαι εσύ.
Ανάμεσα στις λέξεις, ανάμεσα στις σκέψεις...
Δεν ξέρω τι θα καταφέρουμε και πως. Δεν ξέρω αν είσαι διατεθειμένος να με μάθεις... δεν ξέρω ουτε για μένα...
Ξέρω μόνο ότι είσαι σχεδόν εδώ και λέω σχεδόν, γιατί νιώθω την καρδιά μου να χτυπάει πιο δυνατά από την παρουσία σου στο μυαλό μου, την απουσία σου από τον χώρο.
Ένα γλυκό μπέρδεμα...
Σαν να θέλω να γίνω καλύτερη από το πουθενά...
Σαν να θέλω να σου πω για τούτο το "δωμάτιο" και να σε αφήσω να τα μάθεις όλα...
Όλα μου τα κρυφά... όλα μου τα τρελά... όλα μου τα αλλοπαρμένα..
Ζεσταίνομαι και κρυώνω.... μπερδεμένη και σίγουρη... χαμόγελο και δάκρυ... μαζί... δεν ξέρω γιατί. Δεν με νοιάζει να μάθω...
Είσαι εσύ... ίσως και να είμαι εγώ..
κι όλο εσένα θέλω μόνο... ακούω τον σταθμό που σου γνώρισα...
Είπαμε χαλαρά και δεν κρατιέμαι... είπαμε σιγά σιγά και απλά ανυπομονώ...
Δεν ξέρω πως το κάνεις... δεν ρωτάω.. κουράστηκα να φτιάχνω ερωτήσεις και να ψάχνω απαντήσεις..
Αυτά τα μάτια σου... ίσως κι ένα τραγούδι...
Ναι... τα μάτια σου και ένα τραγούδι... αυτά θέλω για σήμερα...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
5 σχόλια:
Γιατί δεν μου το είπες χτές που μιλάγαμε;
Ορίστε..άργησα μια μέρα να δώ το post και θα έμεινες με την έλλειψη χτές..γαμωτοοοοοοοοοο...:)-
...γιατί κάπου ανάμεσα είσαι εσύ
στην κατάληξη του βλέμματος
στην λήξη του θέματος
στην ροή του αίματος
στην διαρροή
που αντιστέκεται στο ρεύμα
στην ησυχία που ακούς αναπνοές
με κομμένο ρεύμα
και σε συρτάρια
και σε πατάρια
να ρίχνεις ζάρια;
μην ρίχνεις ζάρια
έχεις κρατήσει φυλαγμένο το όνειρό σου
έχεις αντέξει μπερδεμένο το μυαλό σου
κι εδώ
κι εκεί
...γιατί κάπου ανάμεσα είσαι εσύ.
Καλημέρα.
αυτά θες σήμερα..και αύριο και μεθαύριο.φιλιά!
Πολύ με εκφράζει το κείμενο αυτό.
Καληνύχτα.
Παράξενο πράγμα αυτός ο έρωτας.Μέθη,λένε κάποιοι.Όμως η μέθη είναι πια κατανοητή..Κι αναρωτιέμαι αν τελικά κρατάει ο έρωτας όσο και η άρθρωση της ιδίας λέξης κι αν αυτή είναι η απλούστατη γοητεία του..Αν αναζητάμε απλά κάποιον στον οποίο να απευθύνεται αυτό το περιβόητο 'μου λείπεις',αν ζητάμε μια απουσία για να κοροιδευτούμε οτι βρήκαμε το άνέγγιχτο το νόημα της ζωής..Κι η υποψία της πλάνης ή θα μας ανυψώσει ή θα μας πετάξει κάτω,πάντως σίγουρα δεν θα κοιμηθούμε το βράδυ..
πφφ..μονολογώ ξανά χωρίς νόημα..
Να σαι καλά..
Δημοσίευση σχολίου