Θα ξανάρθω...

Χάθηκα ε?
Δίκιο έχεις...χάθηκα.Και από εδώ και γενικά, χάθηκα...
Υποτίθεται, κάνω ακριβώς αυτό που θέλω... δεν υποτίθεται.. αυτό κάνω.
Δουλειά δεν έχω... δεν αναχώνομαι.. θα βρω. Πάντα έβρισκα
Εδώ όλα κινούνται σε δυο ταχύτητες.. αργά ή πολύ αργά.. Ωραία είναι...
Πάλι δεν έχω χρόνο να πω πολλά και θέλω να πω τόοοοσα...
Ερωτευμένη, τρελή, πεισματάρα, αλλοπαρμένη, αυτή είμαι ακόμα. Δεν άλλαξα. Δεν ξέρω αν ήθελα ποτέ να αλλάξω. Πάντως προσπάθησα. Ω ναι... Προσπάθησα να χαλαρώσω,να αφαιθώ, δεν το 'χω... Λυπάμαι...

Πάντα στη τσίτα θα είμαι. Πάντα θα τραβάω τις λέξεις από τα μαλλιά μέχρι να σημαίνουν αυτό που θέλω... Πάντα θα χαμογελάω με εκείνους που με νομίζουν χαζή.
Πάντα θα τραγουδάω μια ροκ, μια τσιφτετέλια. Πάντα θα φεύγω. Πάντα θα επιστρέφω.
Θα επιστρέψω.. αλήθεια.

Ήθελα κάτι να πω και για τις σχέσεις... ξέρεις τελευταία, νόμιζα ότι εγώ κάνω κάτι λάθος... ότι εγώ δεν μπορώ να αφεθώ γυμνή από όπλα μπροστά στον έρωτα. Λάθος έκανα. Εκείνος δεν μπορεί... Οι ανασφάλειες του, είναι μεγαλύτερες από τις δικές μου.. οι φόβοι του, η επιμονή του, η ανοχή του... όλα... μεγαλύτερα από μένα. Το ήξερα, δεν το ήξερα? Αλλά να... νόμιζα.. νόμιζα ... ότι εγώ έκανα κάτι λάθος...
Ίσως τελικά να έκανα. Να που πίστεψα και εγώ στους πρίγκιπες που έκραζα...
Μια φορά μόνο... μια φορά και δεν ξέρω πότε θα συνέλθω... περίεργο πράγμα η βαρύτητα. Αν λείψει για λίγο, πετάς ψηλά. Όταν επιστέψει, το κάνει απότομα και έτσι, πέφτεις από ψηλά....

Μετά από αυτό με ρωτάω... Έχεις βρει τελικά πρίγκιπα?
Μετά από αυτό μου απαντάω... Ναι, Έχω βρει κάποιον πρίγκιπα. Πολύ ρεαλιστή για να παραδεχτεί τη φύση του αυτή. Πολύ ρομαντικό όταν αφεθεί. Πολύ εγωιστή για να μου στείλει ένα μήνυμα και να μου πει αυτά που αισθάνεται... (κολλάει αυτό... σαν την ιλαρά..) Πολύ μακριά μου... πολύ κοντά μου ταυτόχρονα...
Πολύ μακριά πάντα... αεροδρόμια, λιμάνια, σταθμοί ταξί είναι η αφετηρία κάθε προγραμματισμένης μας συνάντησης... μια στο τόσο, να μην ξεχνιόμαστε... σου έχω ξαναπεί για αυτόν και το αεροδρόμιο... δε βαριέσαι...
Πρίγκιπες και παραμύθια... κάθε βράδυ στην αγκαλιά σου να σε νανουρίζουν μα τόσο, τόσο μακριά που τα χάδια και τα αισθήματα ξεφτίζουν στο δρόμο από την κούραση...

Θα ξανάρθω... σαν να νιώθω λιγάκι καλύτερα...