Έτσι μου έρχεται να σε μεθύσω...
Να κερνώ τα ποτά το ένα μετά το άλλο... Να γελάω και να σε κοιτάω στα μάτια. Να γελάς και εσύ και τα χρώματα σου να αλλάζουν σιγά σιγά. Να ροδίζει το πρόσωπο σα να σε βλέπει ο ήλιος και να πίνεις το αγαπημένο σου, που μοιάζει με νερό.
Έτσι μου έρχεται να αρχίζω να φωνάζω εγώ, όλα όσα δεν λες από φόβο και από πείσμα.
Έτσι να τα φωνάζω εγώ... με φόβο και με πείσμα.
Αλλά πάλι... φοβάμαι.
Τα λόγια μεθυσμένου, όσο κι αν θες να τα ακούσεις, μετράνε άραγε για αλήθεια?
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
7 σχόλια:
Μάλλον τα πιο αληθινά είναι τα μεθυσμένα λόγια.
αυτά και αν μετράνε. καθώς ελευθερώνονται οι σκέψεις.
καλό σου μήνα!
Καθε λόγος εχει την αξία και την σημασία του...
Καλό καλοκαιράκι λοιπόν με ... βοτκα και λεμόνι ! ! !
Αρης
Nα το κόψεις αυτό με το ποτό αγάπη μου...σε χαλάει! :p
Makari na me afhne na ton me8usw ksana, as mou milouse k as htan logia me8usmena...
kalws se vrhka
ta filia mou ek viennis
..Καλοκαιρι ερχεται..ολοι μεθυσμενοι, λιωμα!! :)
Να εισαι καλα! :)
εννοείται ότι μετράνε για αλήθεια. δεν είναι σίγουρα αυτό που θέλει κ αυτό που σκέφτεται ο μεθυσμένος αλλά είναι αυτό που νιώθει.
Δημοσίευση σχολίου