25 Ιουν 2009

Απώλεια

Είμαι στη δουλειά....
Κάθομαι πίσω από τον πάγκο της reception και μια κυρία μου ζητάει να πληρώσει το δωμάτιο.
Μου κάνει εντύπωση η σκοτεινιά στα ρούχα της. Παρ' όλα αυτά, χαμογελάει.
Ψάχνει να συμπληρώσει το ποσό με κάτι κέρματα. Βρίσκει μια μικρή ασπρόμαυρη φωτογραφία ταυτότητας.
΄Αλλάζει το πρόσωπό της.
Φεύγει το χαμόγελο.
Ξαφνιάστηκε πραγματικά. Μάλλον η θέση της ΄φωτογραφίας ήταν αλλού.
Άρχισε να κλαίει. Σιωπηρά όμως. εκείνο το βουβό το κλάμα....
Αυτά....

Με συγκίνησε..

2 σχόλια:

iLiAs είπε...

..καλο μηνα..χωρις κλαματα :)

KitsosMitsos είπε...

Μικρές στιγμές, πολλές αναμνήσεις.
Καλησπέρα