Με ένα ποιημα ας ξεκινήσουμε να αγαπάμε....

Η αναζήτηση της ευτυχίας, συμπίπτει τελικά αναπόφευκτα με την αναζήτηση της τελειότητας

Πώς ν’ αγαπήσουμε το ατελές,
όταν ακούμε μέσα απ’ τα πράγματα
πώς μας καλεί το τέλειο;

Πώς μπορούμε ν’ ακολουθήσουμε
στην πτώση ή στην αποτυχία των πραγμάτων
το ίχνος εκείνου που ούτε πέφτει ούτε αποτυγχάνει;

Ίσως πρέπει να μάθουμε ότι το ατελές
είναι μια άλλη μορφή της τελειότητας:
η μορφή που παίρνει η τελειότητα
για να μπορέσει ν’ αγαπηθεί.

Ρομπέρτο Χουαρόθ




ΥΓ: Σίγουρα άξιζε... Biologist εχω ήδη αρχίσει να ψάχνω κι άλλα ποιήματα του Χουαρόθ!