Πάει....

Μια παρεξήγηση ήταν. Δεν θέλαμε να πιέσουμε καταστάσεις και κάναμε κουβέντες μισές που άφηναν κενά απροσδιόριστα, παραπλανητικά Να μην σε πιέσω, να μην με πιέσεις.... τελευταία στιγμή το προλάβαμε...
Μπήκε ο εγωισμός μπροστά και κάπου ξέχασες. Με μπέρδεψες με φιγούρες άλλες, μπέρδεψες τις πράξεις μου και τα λεγόμενα μου με αυτά άλλων που πέρασαν....

Στο τσακ....

Δεν θα ερχόμουν.... κι εγώ εγωίστρια βλέπεις! Φοβήθηκα όμως. Όχι. Όχι είναι η απάντηση και η διατύπωση της ερώτησης δεν έχει σημασία.... Όχι...δεν θα το άφηνα έτσι... να μου φύγεις πάλι δηλαδή.

Με ρώτησες και άλλα πολλά... Μπερδεμένος, σχεδόν χαμένος, απροετοίμαστος για την επίσκεψή μου... αιφνιδιασμένος από την ευθύτητα των λέξεων, δεν μου είπες αν με αγαπάς και δεν ρώτησα.... δεν χρειάστηκε βασικά. Το είδα στα μάτια σου και μου φτάνει.... θα φτάσει πιο μετά στα χείλη... με το χρόνο....με τα χάδια...

Τρελός είσαι και εγώ δεν πάω πίσω μωρό μου! Λίγες ώρες μόνο.. λίγα φιλιά...λίγες λέξεις μόνο και μόνο για να σου θυμίσω ότι είμαι εδώ. Μην λες ευχαριστώ, μη λες συγνώμη! Είναι λέξεις λίγες και χωρίς νόημα όταν μιλάς για την καρδιά...

Σου δίνομαι σιγά σιγά... το νιώθεις άραγε? Τα όμορφα που είναι να έρθουν τα περιμένεις? Τ' ακούς που φωνάζουν να τους ανοίξουμε την πόρτα?

Δεν υπήρχε περίπτωση να μην έρθω.... Κι αν είναι εσύ να φεύγεις, εγώ θα έρχομαι για να κάνω τα μάτια σου να γελάνε και να ζεσταίνω την καρδιά μου....

Κάποιες αγάπες δεν έχουν τέλος, δεν έχουν κύκλο, δεν έχουν όρια...
Στο αύριο που θα έρθει, ζητάω να μου φέρει την αγκαλιά σου, να κρατήσει την ψυχή μου που δεν ζητάει τίποτα... Τίποτα παραπάνω από μια συνομιλία το χρόνο, μια αγκαλιά το χρόνο... ένα γέλιο ένα φιλί...
Κι αν δεν είναι για μας τούτος ο κόσμος, έλα να ψάξουμε για άλλους! Κι ας είναι μακρυά και ας μην έχουν θάλασσα να μας γαληνεύει... θα 'σαι εσύ , θα ΄μαι εγώ...

Αυτό είναι αγάπη τελικά? Να χορταίνεις με τα λίγα? Να μην έχεις τόσο ανάγκη την παρουσία αλλά την ουσιαστική επαφή?

Ταξίδι πας καρδιά μου και θα είναι από τα όμορφα γιατί έτσι πρέπει να γίνει... κι αν μου λείψεις τόσο ώστε να αρχίσει να πονάει το κορμί, θα έρθω για μια αγκαλιά και θα φύγω πάλι....

Πόσο χρειάζεται η σκέψη για να διασχίσει μια ήπειρο? Σε λίγο θα είναι εκεί, μαζί σου η σκέψη μου, να σου κρατάει συντροφιά...

Πάει, τελείωσε τώρα. Πέρασε μάτια μου, ησύχασε.