Ερωτικό...

Υπάρχουν οι "ταξιδευτές"...
Άνθρωποι που περιπλανιούνται από το ένα σώμα στο άλλο...
Άνθρωποι με διψασμένες αισθήσεις...

Θα τους καταλάβεις από τον τρόπο που σε αγγίζουν με το βλέμμα.. από τον τρόπο που ανατριχιάζουν το κορμί... μουδιάζουν το μυαλό...

Εθίζεσαι στον ερωτισμό τους...

Γίνεσαι το καράβι τους και εκείνοι τα πανιά... σε ταξιδεύουν όπου και όπως τους αρέσει και νομίζεις... νομίζεις ότι και εσύ προς τα κει θε να τραβήξεις... (πόσο αφελής είσαι μερικές φορές..)

Τα μπλε τα μάτια, πονάνε πιο πολύ όταν σε κοιτάνε... μοιάζουν με πάγο που σε κόβει... δεν μπορείς να ξεφύγεις...

Δεν είναι παιχνίδι... είναι ανάγκη τους...

Χορταίνουν καμία φορά και φεύγουν...
Τα πανία δεν είναι για να μένουν τυλιγμένα... είναι για να τα γεμίζει ο αέρας...είναι για να κατευθύνουν. Και ο προορισμός πάντα συγκεκριμένος... όσο κι αν κρατήσει το ταξίδι..

Μακρυά τους μείνε κούκλα μου... όσο μπορείς...διαλύονται τα καράβια που μένουν μεσοπέλαγα, χωρίς πανιά, χωρίς στεριά...
Αργά, μα σταθερά, διαλύονται..


για την Ε. που έμεινε χωρίς πανιά μεσοπέλαγα...