Σαν τους φαντάρους...

Είμαι λιγουλάκι off αυτές τις μέρες...
Λίγο η δουλειά, λίγο η ζέστη, ευτυχώς σήμερα δρόσισε...
Στο σπίτι, το pc ανέπτυξε πρωτοβουλία και πλέον με ενημέρωσε ότι είναι σε διακοπές...
Επέστρεψα στα κλασσικά λοιπόν. Χαρτί και μολύβι...
Δεν έχω προλάβει να τα "αντιγράψω"... δεν ξέρω αν θα το κάνω βασικά.
Μέσα στην απορία είμαι τις τελευταίες μέρες.. κοιτάζω γύρω μου, και βλέπω ερωτηματικά παντού.. Στην ουσία τους, όλα έχουν μια τάση να πηγαίνουν καλά και μου τη σπάει που "ψάχνω" καταστάσεις... Γαμημένη συνήθεια. Μερικές φορές απλά εύχομαι να μπορούσα να προσπεράσω όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μου και κάθομαι και παρατηρώ με τις ώρες... Να τα προσπεράσω. Να αφοσιωθώ στην "ζωούλα μου"... Αν το έκανα αυτό δεν θα ήμουν πια εγώ. Δεν ξέρω αν θα με γούσταρα.
Εδώ που κάθομαι βλέπω ένα μικρό κομμάτι της Πατησίων... στο έχω ξαναπεί.. σωστά? Πιάνω τον εαυτό μου να σταματάω τα πάντα, λίγο πριν εκραγώ από την πίεση, και να παρατηρεί τους πεζούς... Πρόσωπα λυπημένα, πρόσωπα χαμογελαστά, άλλες φορές βιαστικοί... Τι τρέχουμε να προλάβουμε τελικά? Και άντε και τρέχουμε σου λέω εγώ... το φτάνουμε ποτέ?? Στριμωγμένοι σε λεωφορεία και φανάρια κόκκινα... Κλείνω τα μάτια και ταξιδεύω στην αγαπημένη μου παραλία. Χιλιόμετρα μακριά.. Όχι γιατί κάνει ζέστη. Όχι για αυτό. Για την αίσθηση της άμμου στα χέρια μου, για το ιώδιο στα πνευμόνια μου και για το γαλάζιο που θα τραβάει το βλέμμα μου.
Όλοι όσοι έρχονται σε μένα, μου ζητάνε διακοπές. Φτηνά πακέτα. Όσο πιο μακριά γίνετε. Πρέπει να τους χαμογελάω... το θέλω βασικά. Μου αρέσει. Γουστάρω τρελά, όταν έχουν εκείνο το βλέμμα.. ξέρεις.. εκείνο που αν και μόλις πλήρωσες του κόσμου τα λεφτά, έχεις στα χέρια σου τα εισιτήρια και το voucher του ξενοδοχείου και τα χαζεύεις... και σχεδόν,σχεδόν χαμογελάς.... Μετά ανοίγουν την πόρτα και βλέπουν τον δρόμο και το βλέμμα φεύγει. Έτσι απλά. Περπατούν γρήγορα. Και μου φαίνεται πως κάτι ψιθυρίζουν... 15 ή 20 και σήμερα... σαν τους φαντάρους...
Καλημέρα σε όλους... Ακούστε και το τραγουδάκι...





i've been here all the time
as far as i know doing right
i've always waited for the moment
that you would come through my door
but this brought loneliness so far
i lay my hand onto my heart
is this the life i want to live
is this the dream i had of you

but this brought loneliness so far
i lay my hand onto my heart
is this the life i want to live
is this the dream i had of you
the dream i had of you

the dream i had of you

now i'm standing here alone
waiting on my own
for something that will fill the emptiness
inside the moment that you mind
but this is loneliness i know
i lay my hand onto my soul
is this what life has got to give
is this the dream i had of you

the dream i had of you

but this is loneliness i know
i lay my hand onto my soul
is this what life has got to give
is this the dream
the dream i had of you