4 Φεβ 2008

Μικρές Νοθείες... Βασίλης Παπακωνσταντίνου




Ποτέ του δε κατάφερε να βγει σε μια λιακάδα
και ζει μ' ό,τι, περίσσεψε από 'να σκάρτο ποίημα
τα πρωινά σηκώνεται με μια βαριά ζαλάδα
και λέει πως τον ξύπνησεν ένα μεγάλο κύμα

Κρεμάει τις αφίσες του στα παράθυρά του
κρύβει το φως μα κρύβει κι όλα τ' άλλα
γιατί το μόνο που λαχτάρησε ως λάφυρά του
είναι μια θάλασσα να φτάνει ως τη σκάλα


Βάζει σημάδια με στυλό πάνω στον τοίχο του
μετράει το ύψος του που πόντο-πόντο χάνει
μα κάθε βράδυ όταν βγαίνει απ' τον ύπνο του
στέκεται όρθιος και τρυπάει το ταβάνι

Είναι που ονειρεύεται πως φεύγει για ταξίδια
πως μπαίνει μέσα σε παλιές φωτογραφίες
ξέρει αν μπορούσε θα 'κανε μία από τα ίδια
αλλά τι νόημα έχει το όνειρο χωρίς μικρές νοθείες

3 σχόλια:

Trioza Urticae είπε...

υπέροχο! καθαρή ποιηση!

Είναι που ονειρεύεται πως φεύγει για ταξίδια
πως μπαίνει μέσα σε παλιές φωτογραφίεςξέρει αν μπορούσε θα 'κανε μία από τα ίδια
αλλά τι νόημα έχει το όνειρο χωρίς μικρές νοθείες

θυμάμαι κατι τρελα καλοκαιρια με κιθαρες και την παραφωνη φωνή μου με αυτο το τραγουδι...!
Αριστουργημα!

Roadartist είπε...

τελειος......... :)

Λυδία είπε...

einai o agaphmenos mou opote.... tha paixoun polla tragoudakia tou (h tragoudares tou) edo mesa.. Tora pou pira kai ton aera na postaro videakia...:)