2 Ιουλ 2008

Νιώθω γριά.

Απορίες βλέπεις...

6 σχόλια:

iLiAs είπε...

..και 'γω τη φοβάμαι τη μοναξιά..και ΄γω θέλω να πιστέψω στο παραμύθι που λες :)

Καλησπερα :)

akrat είπε...

καλημερούδια...
αισιοδοξίνη....
φάρμακο πωλούμενον εν κοινωνία....

b|a|s|n\i/a είπε...

καλημέρα ...γιαγιά
χαμογέλα. και πίστευε. nothing left but faith. που λέει και ένα άσμα. έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου με αυτό. γιατί όσες κενές θέσεις αισθάνεσαι δίπλα σου στα αστέρια, συνέχισε να τα κοιτάς. και να χαμογελάς. κάποτε θα πέσει ένα πάνω σου. ας είσαι και γιαγιά.
φιλιά με αστέρια!

Do you dare to wish? είπε...

Παρθενική επαφή με το blog σου κι ίσως η καλύτερη...Καλη συνέχεια και...θα σε προσέχουμε, όπως λέει κι ο Νιόνιος!

'ηδη προστέθηκες στους συνδέσμους μου!:-)

Unknown είπε...

έχεις δει κάτι γιαγιάδες, μανάρι μου;

να τις χαίρεται η ψυχούλα σου!

(ναι, ξέρω, εννοείς απ' τις άλλες, μα έχω κάτι βρόχινα αναζωογοννητικά. ναι;)

φιλιά βρόχινα...

Λυδία είπε...

@_iLiAs... όμορφα όμως τα παραμύθια.. ακόμα και όταν δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για το τέλος... Καλησπέρα γλυκιά!

@_akrat... ΄ναι.... μερικές φορές έχω στερητικό σύνδρομο... χαχαχα ευχαριστώ!

@_b|a|s|n\i/a... λες ε? Που θα πάει? Μια αγκαλιά... λίγο πιο φρέσκια... :P

@_Do you dare to wish?... την καλησπέρα μου και ένα καλώς ήρθες...

@_Νεράιδα μου... κερνάς?? :P Πολλά φιλιά... με αστέρια και ακρογιαλιές...