Όλα για όλα τα παίζω ψυχή μου...

Με γαμάς το ξέρεις?
Την ψυχολογία μου, το μυαλό μου, τις αποφάσεις μου... όλα τα γαμάς μόνο και μόνο γιατί ούτε εσύ ο ίδιος δεν έχεις αποφασίσει τι θέλεις από μένα!
Πάντα ήταν εύκολο για σένα να αφήνεις τα πάντα στο φλου. Από την άλλη εγώ πάντα είχα ανάγκη να φτιάχνω προγράμματα, να ξέρω που πατάω.
Κάνω να απομακρυνθώ και με τραβάς πίσω. Δεν είναι άσχημο το πίσω, όχι, δεν λέω αυτό .Μόνο που να... είναι πίσω. Με έμαθαν όταν πονάω να κοιτάω μπροστά. Και έχω πονέσει πολύ. Με έμαθαν να φαίνομαι δυνατή στις δυσκολίες. Και έχω περάσει πολλές.
Κουράστηκα νομίζω... δεν θέλω άλλες δυσκολίες, δεν θέλω άλλο πόνο. Θέλω οι στιγμές οι ευτυχισμένες να πολλαπλασιαστούν. Θέλω ένα μικρό σπίτι μέσα στα δέντρα. Θέλω εσένα δίπλα μου στον καναπέ δίπλα στο τζάκι. Θέλω να μπορέσω να ξανά αφεθώ στην αγκαλιά σου χωρίς καμία απολύτως σκέψη... όπως παλιά..
Αλλά όλα μου τα θέλω σου φαίνονται "ονειροπόλα" και σε μένα κενά αφού δεν έχω πια κουράγιο να τα κυνηγήσω. Θέλω για μια φορά να είμαστε ΕΜΕΙΣ και όχι εσύ. αλλά ούτε αυτό έχω κουράγιο να προσπαθήσω....
Φοβάμαι τον τοίχο που όλο και ψηλώνει ανάμεσα μας αλλά δεν μπορώ να τον γκρεμίσω.. ίσως και να μην θέλω πια. Να προτιμώ να πονάω για λίγο και μετά να είσαι μια πληγή μέσα μου που επιδέξια θα κρύβω από όσους κοιτάζουν την καρδιά μου...
Είναι περίεργο, αλλά τις φορές που δεν μπορώ να ξεφύγω από τις σκέψεις μου για σένα, πάντα εμφανίζετε κάποιος που έχει όλη την διάθεση να γίνει κομμάτι της ζωής μου. Έχω πλέον την αίσθηση ότι όλο αυτό γίνετε για κάποιο λόγο.. για κάποιον συγκεκριμένο λόγο. Για να συνεχίσω να μένω μακριά σου....